De Federatie Landbouw en Zorg is een van de medeorganisatoren van een online kennismiddag over de Wet Zorg en Dwang speciaal voor kleinschalige aanbieders. Donderdag 15 september van 14-16 uur komen verschillende onderwerpen aan bod in een aantal keuze-workshops. De onderwerpen zijn specifiek afgestemd op kleinschalige zorgaanbieders, zoals zorgboerderijen. Het knelpuntenrapport waar de Federatie eerder werkte, diende als uitgangspunt. Daarom zijn er ook interessante workshops voor zorgaanbieders die er bewust voor kiezen om geen onvrijwillige zorg toe te passen, bijvoorbeeld de workshop ‘Overbruggingszorg’ en het webinar ‘Onvrijwillige zorg en jeugd’. In deze workshops wordt stil gestaan bij de zogenaamde overgangsgebieden. Denk hierbij aan de overgang van de situatie waarin onvrijwillige zorg niet nodig is, naar een situatie waarin voor de veiligheid toch bepaalde afspraken nodig zijn (denk bijvoorbeeld aan mensen met verergerende dementie). Een ander voorbeeld zijn afspraken met kinderen en jongeren over bedtijden en/of het gebruik van de mobiele telefoon.
De bijeenkomst bestaat uit een gezamenlijke aftrap, gevolgd door een aantal keuze-workshops en wordt georganiseerd door het Coördinerend team Wzd in samenwerking met de Federatie en de brancheverenigingen Zorgthuisnl, BVKZ, SoloPartners en Spot. Bij de workshops zijn ook andere partijen aanwezig, bijvoorbeeld de Inspectie Gezondheid en Jeugd en het AKJ (de vereniging van vertrouwenspersonen voor de jeugdhulp), evenals Vilans (kennisorganisatie voor de zorg).
Onzeker
De Wet zorg en dwang is in januari ingevoerd, maar veel zorgaanbieders voelen zich nog onzeker over het correct toepassen van de wet. Uitgangspunt van de wet is dat er geen zorg met dwang mag worden gegeven. Alleen als het echt niet ander kan, is het mogelijk. Maar de dwang moet zo kort mogelijk en op de minst ingrijpende manier worden toegepast. Om te zorgen voor zorgvuldige besluitvorming daarover moet een stappenplan worden doorlopen.
Organisator Maya de Wilde van de Federatie: “Veel zorgboeren willen geen onvrijwillige zorg leveren. Maar wat doe je dan als deelnemers niet meer veilig op een zorgboerderij kunnen rondlopen en nog niet op een andere plek terecht kunnen? Dat gebeurt vaker dan je denkt, vooral bij mensen met een progressieve ziekte, zoals Alzheimer. Als zorgaanboer kom je allerlei dilemma’s tegen in dit soort situaties. In de workshop ‘Overbruggingszorg’ komt dit aan de orde.”
Jeugdzorg
Ook bij jeugdzorg is er veel discussie over de Wet zorg en dwang. Bijvoorbeeld omdat er onder de leeftijd van 12 andere normen gelden dan boven de 12. Onder de 12 is toestemming van ouders voldoende om een vrijheidsbeperkende maatregel te kunnen nemen zonder stappenplan, daarna niet meer. Dan moet ook de jongere zelf ermee instemmen. En wat is dwang? Past het innemen van mobiele telefoons onder een huisregel of is dat al dwang? En een jongere even alleen op de kamer zetten, mag dat? En wat als er geen diagnose is, is er dan sprake van zorg zoals bedoeld in de Wet Zorg en Dwang?
“Huisregels zijn voor iedereen geldig en in het algemeen belang. Bedtijden kunnen niet altijd voor iedereen hetzelfde zijn, stilte na een bepaald tijdstip kan vaak weer wel”, illustreert Maya. Deelnemers aan de workshop ‘Onvrijwillige zorg en jeugd’ buigen zich samen verder over dit soort kwesties. De Federatie is al langere tijd bezig om samen met Vilans te zorgen voor meer duidelijkheid over onvrijwillige zorg bij jeugd. Onlangs uitten ook de IGJ en de AKJ hun zorg over onvrijwillige zorg in de Jeugdzorg: er gebeurt nog veel wat volgens de wet nu niet mag. IGJ en AKJ willen dat de wetgever sommige maatregelen in het belang van de jeugd wel toe gaat staan. “De ervaringen uit deworkshop ‘Onvrijwillige zorg en jeugd’ kunnen we gebruiken in de overleggen met ministerie van VWS. Dus het is dubbel nuttig om erbij te zijn”, zegt een enthousiaste Maya.
Ben jij er ook bij 15 september? Geef je hier op!